دوباره خرداد آمد تا داغ سوگی بزرگ را تازه کند، داغ هجرتی تلخ و وداعی سخت که بعد از 31 سال همچنان تازه است.
رحلت و رفتن سنتی الهی است که استثنایی ندارد اما در این رفتن ها تفاوت بسیار است ؛ آنجا که ابرمرد تاریخ انقلاب اسلامی به گاه رفتن خطاب به مردمانش می گوید :"با دلی‌ آرام‌ و قلبی‌ مطمئن‌ و روحی‌ شاد و ضمیری‌ امیدوار به‌ فضل‌ خدا به‌ سوی‌ جایگاه‌ ابدی‌ سفر می‌كنم واز خدای‌ رحمان‌ و رحیم‌ می‌خواهم‌ كه‌ عذرم‌ را دركوتاهی‌ خدمت‌ و قصور و تقصیر بپذیرد."
آری پیرجماران نمونه انسانی برجسته و مقتدایی است که در دنیا عزیز، کبیر و مرشد شد و بهنگام وداع و رحلتش ، این عزت نمودی به گستره جهان یافت او که نماد انسانی خالص و رفتار، کردار وعملش "خالصا لوجه الله" و فقط برای خدا بود.
عمق غم و اندوه ملت در ارتحال امام (ره) و تعظیم و تکریم آنان نسبت به آن یگانه دوران، خود ترجمانی دوباره از عشق ، ایمان و ارادت ملت به ولایت و پشتیبانی از نظامی ولایی بود که برای آن در کنار امامشان از همه داشته های خود حتی جان عزیز گذشتند.
اما اخلاص امام (ره) را آنگاه می توان درک کرد که وقتی بعد از 14 سال تبعید در اوج عزت و سربلندی به کشور بازمی گردد و از او می پرسند چه احساسی دارید و پاسخ می شوند: «هیچ احساسی ندارم».
براستی وقتی هم تبعید می شد هیچ احساسی نداشت و آنگاه هم که این جهانی فانی را وداع گفت و با قلبی مطمئن رفت همینگونه بود، چون در هر دمی که فرو می داد و قدمی که برمی داشت خدا را می دید و هر آنچه انجام می داد تکلیف خود برای رضای خدا و خلق او می دانست.
بزرگ مردی که به واسطه تقوا و اخلاصش، شجاعتی بی نظیر داشت و هماره قویترین ندا علیه استکبار جهانی بود و در مرزبندی ها در برابر استکبار هماره خطابش تمامی مستضعفان و مظلومان جهان بود.
آری؛ پیر جماران، نه مرشد و راهبر یک ملت و قیام، بلکه مقتدایی برای مسلمانان و مظلومان جهان بود او که با زندگی و سیره ساده و قاطعیت ونفوذ کلام غیرقابل تصورش موجب شد تا یک ملت با دست خالی در برابر دست نشانده استعمار قیامی عظیم را رقم زند که نه فقط سرنوشت خود بلکه تمام ملت های استعمار شده را دگرگون سازد و الگویی برای همه مظلومان جهان شود.
از این رو در کوچ و رحلت امام و رهبرعظیم الشان خود چنان شکوه و عظمتی را از عشق ،اخلاص و حضور به نمایش گذاشتند که جهانیان از این بدرقه بی نظیر و مُهری از عشق بر پای سند انقلاب اسلامی ، حیران ماندند.
این تفسیرعینی این آیه سوره آل عمران است: «تُعِزّ مَنْ تَشَاء وَتُذِلّ مَنْ تَشَاء..؛ پروردگارا هر کس را بخواهی، عزت می‌دهی؛ و هر که را بخواهی خوار می‌کنی».
ملت ایران پیش از آن نیز بارها و بارها در اقتدا به امام(ره) و پس از آن به رهبر معظم انقلاب در همراهی همه جانبه خود پای این انقلاب و نظام را ممهور به عشق و ارادت خالطانه خود کردند.
آنگونه که 15 خرداد خود یادآور نمونه ای از این عشق وهمراهی ملت ایران با رهبر کبیر انقلاب است روزی که به سال 1342 نقطه عطف و سرآغاز قیامی بزرگ شد و به انقلابی بزرگ تر و نظامی استوار انجامید، آن روز این ملت در دفاع از اسلام ناب محمدی (ص) و در ادامه نهضت عاشورا و ارزش های آن، گوش به فرمان زعیم خود ، استوار و مستحکم ایستادند و سینه خود را آماج گلوله ها کردند و با خون خود بذر اراده ای را آبیاری نمود که در بهمن 57 تبدیل به نهالی نو رسته شد.

آنچه درحماسه و قیام 15 خرداد 42 اعتباری مضاعف دارد، حفظ وحدت ،یکپارچگی، همگامی و همدلی ملتی بود که با همه محرومیت ها و محدودیت ها با اراده ای محکم و گام هایی استوار به مقابله با ظلم برخاست و امروز این اتحاد و یگانگی بیش از آن زمان برای مقابله با دشمنان قسم خورده این نظام که 40 سال کین و حقارت از این مردم وکشور را با خود یدک می کشند، نیاز است .
آنگونه که امام (ره) هم در وصیت نامه سیاسی – الهی خود بی‌تردید رمز بقای انقلاب اسلامی را همان رمز پیروزی می داند و می گوید : «ملت، رمز پیروزی را می‌داند که دو رکن اصلی آن انگیزه الهی و مقصد عالی حکومت اسلامی؛ و اجتماع ملت در سراسر کشور با وحدت کلمه برای همان انگیزه است.
اینجانب به همه نسلهای حاضر و آینده وصیت می‌کنم که اگر بخواهید اسلام و حکومت الله بر‌قرار باشد و دست استعمار و استثمارگرانِ خارج و داخل از کشورتان قطع شود، این انگیزه الهی را که خداوند تعالی در قرآن کریم بر آن سفارش فرموده را از دست ندهید و در مقابل این انگیزه که رمز پیروزی و بقای آن است، فراموشی هدف و تفرقه و اختلاف است.» همان که امروز استکبار جهانی همه توانش را برای تحقق آن و جدایی مردمان و نیز حاکمیت و مردمان گذاشته است.
اینک در سالگرد ایام تاریخی این نظام ، انقلاب و ملت به مدد اندیشه های بلند امام (ره) و رهبری های داهیانه خلف صالح آن پیر فرزانه ، رهبرعظیم الشان انقلاب حضرت آیت الله خامنه ای (مدظله العالی ) این اتحاد و همراهی را به دور از هر گرایش جناحی و تفکر و اندیشه سیاسی ، دینی ، قومیتی و مذهبی حول محور ولایت فقیه و مصالح ملت و کشور عزیزمان بیش از پیش قوت تقویت نموده و در مسیر عدالت و رفاه جامعه گام بر می داریم و اصول و شعاراصلی انقلاب مان استقلال ، آزادی و جمهوری اسلامی را تداوم می بخشیم.
«هرگزم نقش تو از لوح دل و جان نرود»